30 Ağustos 2013

Dolapta beklemesin,kardeşim giysin!




Kurban olayım bu adrese bir bakın,yapabileceğiniz bi şey varsa yapın,yoksa bile duyurun! Benim çocukluğum hep bu yüzden üzülerek geçti,arkadaşlarımı kıskandığım için gizli gizli ağlayarak geçti,yamayla sökükle geçti.Ayıp değildi evet ama çocuktum ve bir çocuk için bunun acısı başkadır.
LÜTFEN!

24 Ağustos 2013

Ben geldim.



Öncelikle,bu şarkı .
Gelelim neden bu şarkı olduğuna...
Dönmeyi,yazmayı düşünmüyordum.Sadece ara ara girip takip ettiğim bloglara göz atıyordum.Zaten bilgisayarımı yanımda götürmüş olsam da yaz tatilini buralardan uzak geçirdim evde internet olmadığından.Sadece telefondan sosyal paylaşım platformlarında takıldım biraz.
Neyse.
Gittim çünkü bi çok şeye inancımı kaybetmiştim.En azından o zaman öyle düşünüyordum :) Eski sevgilim;Ferhat yani.Ayrılmış olmamıza rağmen iki hafta daha aynı evde yaşamamız gerekiyordu.Rica ettim,hemen başka birinin üzerine atlamamasını.Kırılacaktım.Tabi ki dinlemedi.Hollanda'da zaten bir sevgilisi olan hatunun tekiyle gece gündüz beraber takılmaya başladı.Bir gün patladım tabi.Birbirimize girdik.Sonrası çok çirkin...
Üzerime yürüdü.Gerçi o itiş kakıştan benden zararlı çıktı ama onun yerine ben utandım.Her gün kadına şiddete hayır diye kendimizi yırtıyoruz.Sayılardan,istatistiklerden bahsediyoruz.İsimler veriyoruz.Ama kendi başımıza gelince...Ne bileyim,öğrenim düzeyiyle alakası yokmuş gerçekten bunun,anladım.İnsan olabilmekle alakalı sadece.5 yıldır tanıdığımı sandığım o adam bile bunu yaptıysa kim neler yapmaz ki?
Ertesi gün bütün eşyalarımı toplayıp çıktım evden.Eşyaları bir hafta sonra boşalacak yeni evime bıraktım,kendim de gittim bir arkadaşıma.Ama nasıl...Küçücük oda,bavulların üzerinden atlayarak yaşıyoruz.Gece beni ezmenin eşiğinden döndü kız kaç kere,odadan çıkması için benim üzerimden atlaması gerekiyor çünkü.
Sonra...Yani 31 Mayıs demek istiyorum.Gezi günleri başladı.Aklım sadece Gezi'deydi artık.Önceleri sabah eyleme gidiyor,gece dönüyorduk.Sonra bir gece,herkes dağılıp en sona 20 kişi kadar kalınca,meydanda sabahlamaya karar verildi.Hayatımda ilk kez gece dışarda kalacağım..3-4 gibiydi saat,artık kaydım tabi ben alışkın değilim ki.Banklara geçtik.Hemen yanımda o oturuyordu.Dizlerine uzanacaktım aslında ama sığmadık banka.Göğsüne çekti beni.Bi şey düşünmedim tabi ki höst o kadar da değil devrim kardeşiyiz sonuçta :) bi ara telefonunu uzattı,''Numaranı yazsana'' dedi.Bende yine tık yok.Sonuçta yürüyüşleri düzenleyenlerden biri,haberleşiriz dedim.
Sonra başka bir gece. Bu kez gerçekten dizinde yatıyorum :) Sözde benimle ilgilenmiyor beyefendi,geriliyorum.Anladım tabi o bi kaç günde bi şeyler bi şeyler.Bakmıyor,konuşmuyor ama gece ilerledi,kırmızı şalımı kucağına bırakmıştım,dikkatlice örttü üzerimi.Ellerim buz gibi olmuştu,avcuna aldı,sıcacıktı :) Zaten iki elim adamın bir eline sığıyor! Eridim bittim,e biz de insanız di mi! :)
Sonra memleketine döndü.O gece mesaj attı.Ya hemen kötü düşünmesenizeee;sadece ortam nasıl dedi.Ama o mesajdan sonra bir daha susmadık biz.Uyumuyosak kesin konuşuyoruz :) Bir de tatlı,bir de sempatik...Aman aman.
Ha bu arada direnmeye de devam ediyoruz tabi.Etliyi sütlüye karıştırmamak lazım.O memleketinde.ben hala burada. :)
Neyse sonra 2 günlüğüne yanına gittim.Zaten gidecektim diyeceğim inanmayacaksınız ama valla gidecektim ya! Liseyi bitirdiğim şehirde yaşıyor zateeeenn :) Gittim. Ben iner inmez buluştuk. El ele yürüyoruz,oturuyorsak hep yan yana sarmaş dolaşız ama konuşulmuş bi şey de yok,benim içim içimi yiyor. Sonra bir gün canım nasıl kumpir çekmiş,gittik oturduk bi yere. Arkadaşı aradı. ''Sevgilimle oturuyoruz'' deyince ben tabi pert! :) Sonra keşke bana da sorsaydın geyikleri filan fıstık.
Sonuç olarak 2 ayı devirdik ve ben bu adamla 2 asır da yaşarım yani.Aşk nehoş çoğoş bi şey ya la!Tam da öldüm bittim aşka inanmıyom ben yalnız yaşıcam yalnız ölcem lan huysuz bekar cadı teyze olcam 5 tane de kedi alcam mahallenin çocuklarının ömrünü yicem bana neeeğ diye dolaşırken tanıştık,tekrar kendime geldiğimde körkütük aşık olmuştum :) 

16 Mayıs 2013

Bal...

Tanrım neden,neden bana her seferinde bunu yapıyorsun?Neden ne zaman her şey yoluna giriyor desem,hemen üzüyorsun beni?
Bal'a çok bağlanmıştım oysa.Oysa onu çok sevmiştim.Bal benim kedimdi.Arkadaşımın kedisinin yavrusuydu.Emmeyi bıraktığında gelecekti bana.
3 hatalık olacaktı bu cumartesi...Artık yok.Artık yok çünkü başka bir kedi onu parçalayıp yemiş!Tanrım...
Adı Bal'dı çünkü rengi baldı.Adı Bal'dı çünkü ben Duman'ın Bal şarkısını çok ama çok severim.Duman'ı biraz araştıranlar bilir;Bal,Kaan'ın daha sonra intihar eden sevgilisine yazdığı şarkıdır.Adını Bal koydum ve o da artım yok.Kendime o kadar çok kzıyorum ki;o kadar çok.Kaderiyle oynamışım gibi hissediyorum,adını koyarak ölümüne sebep olmuşum gibi...
Hoşçakal Bal...Affet beni miniğim...



Bu o.Bal.

14 Mayıs 2013

Para,para,para!



Bıktım ya bıktım artık!BIKTIM! Bu maddi sıkıntıda yaşam sürmek ne zormuş arkadaş.Ben bir çikolata alırken bile düşüneyim,annem telefonda savurganlığımdan dem vursun.Hayır lüks denebilecek bi sigara giderim var,onu da nelerden kısarak alıyorum!
Ev değiştireceğim.Evim cehennemin dibinde,çok uzak.Ekmek almaya giderken bile otobüse binmem gerekiyor.Derslere geç kalsam sıçtım,ölsem,hani kıçımı yırtsam yetişemem.
Yeni evin kirası 300 lira ama zaten bu ev için de 250 veriyorduk ve buna da zam gelecekti.Evet eşyasız ama kızlar eşyalarını bize bırakacak,hem de çok uygun bir fiyata.Ben de günlerce çamaşır yıkayamadığım için kokuşarak gezmeyeceğim mesela.
Allahım delireceğim.Delireceğim.Delireceğiiim!

11 Mayıs 2013

Anneler Günü & Güzel Haber

  Çok boktan günler geçiriyorum.Sebebi malum.Ama hayat bazen gerçekten çok güzel sürprizler yapıyor insana.
  Bugün anneler günü.Öncelikle,bu satırlarla karşılaşacak bir anne varsa eğer;anneler gününü kutluyorum :)
  Ve.Evet,orta okulda bir Türkçe öğretmenim vardı.Canımın içi.Ana yarısı.Bir öğrencinin hayatına girebilecek en değerli öğretmenlerden biri.
  12 olduğunda,anneler gününü kutlamak için mesaj attım.Ve...


Bir mesaj.
''Canım benim,çok teşekkür ederim.Bugün benim için çok önemli bir gün,4 günlük minik bir oğlum var ablası :) ''
Size yemin ederim,aylardır ilk kez bu kadar mutlu oluyorum.Şahane bir anne olacağından hiç kuşkum yok çünkü bize öyle olmuştu :)
Umarım sevgili oğlunuzun çok ama çok güzel bir hayatı olur...


9 Mayıs 2013

Yine bana Ferhat yine bana sinir stres

Öncelikleeee dün ev konusunda ve de eşyalar konusunda büyük anlaşma sağlandı! :) diğer kız delirdi ki biir nevi kendi kuyusunu kendi kazdı zaten.tam biz anlaştık,buna haber verdiler.aradı;''sen ne yapmaya çalışıyosun'' diye bağırıp kapattı.tabi bunu ordaki herkes duydu.ve son :D
Ama ben yine iyi değilim.Ferhat vakası tabi ki.Gecenin köründe bi arkadaşı(!) mesaj atmış,bak gecenin körü diyorum.''seni kimsenin üzmesini istemiyorum reyhan'' ''istersen hemen gelebilirim yanına'' bla bla.
Oldu o zaman canım.Sen yavşaklık yapmak için hiç bir fırsatı kaçırma.Bak sonunda kaçan balık nasıl büyük oluyor

8 Mayıs 2013

İnsanlar!

İnsanlar nasıl bu kadar çirkef olabiliyor,nasıl bu kadar iyi gizleniyor ve nasıl bu çirkefliği aniden ortaya çıkarabiliyor anlamış değilim.
  Ev arıyorum ve ev arkadaşım yoktu.Bi kızla tanıştım,sitelerden birinde.Beraber ev bakmaya başladık.Sevgilisinin üst katını istiyordu ama takdir edersiniz ki ben de istemiyordum.Kesinlikle o evi istiyorum gibi bi şey söylememişti,zaten söylese en baştan tanışmazdım.Yani madem beraber yaşanmaya karar verildi,beraber ev aranır,en uygunu seçilir,tutulur değil mi?
  Eşyalarını devredecek kızlar vardı,oraya gittik.Aslında sadece eşyaları alacaktık ama evin hem fiyatı uygun hem eşyalar için de hem de 2 oda dışında mutfaktan ayrı koccaman bir salonu var ve burada o şekilde başka ev yok.Neyse...
  Kız 3.ev arkadaşı istemiyordu,aklımdaki arkadaşımı söyledim,tanıştırdım.Her şeye tamam dedi.Veee...gecenin 2sinde bir mesaj;ben o evi istemiyorum,Sercanların üstünü tutacağım,eşyaları da alacağım,ister gel,ister gelme...
  E tabi insanların karşısında mahcup duruma düştüm mü zaten?Düştüm.Üstüne bi de bana ''eşyaları unut'' diye bir mesaj atmış.Höst.
  Ne olacağı bu akşam belli olacak.Bana şans dileyin,o evi çok istiyorum,eşyalar da çok uygun... :/
  

6 Mayıs 2013

6 Mayıs

Siz beyefendi,evet siz
Siz insanları,henüz gencecikken,aşık olmamışken,anne olmamışken,baba olmamışken katlettiniz
Siz Denizleri,Yusufları,Hüseyinleri,Mahirleri,Ulaşları,Sinanları,Erdalları öldürdünüz!
Siz beyefendi,evet siz
Siz Hrantları öldürdünüz
Sizden kabul etmediğiniz halde,sizden çok daha vatansever cümleleri öldürdünüz
Siz beyefendi
Siz şiirleri susturdunuz
Siz din adına
Allah adına yaktınız insanları
Siz türküleri susturdunuz
Siz beyefendi
Evet siz
Siz Uğurları aldınız bizden
Dürüst tek bir cümleye tahammülünüz yoktu
Masumiyete tahammülünüz yoktu
Çıkarlarınızın işlemediği hiç bir düzene tahammülünüz yoktu
Siz beyefendi
Siz neye inandınız?
Kimdi sizin Tanrınız?




















5 Mayıs 2013

Hayal(SİZ)


İnsanların hayalleri vardır değil mi,yapmak istedikleri?Farkında olsunlar ya da olmasınlar,yaşama bağlandıkları şeylerdir onlar.Bazıları yaşama gücünü onlardan alır ve her anın tadına vararak sürdürür hayatınıı.Bazıları tüm vakitlerini ona adar ve gerçek anlamda yaşamayı unutur.Ama öyle ve ya böyle herkesin hayalleri vardır değil mi?

Değil.Niye çünkü benim yok.Çünkü Ferhat'ı (evet adı bu) hayatıma almış ve geri kalan her şeyi tabiri caizse siktir etmişim.


Gerçi düşünüyorum da...Benim hayallerimi bağlayabildiğim tek bir duygu var:NEFRET

Önce babamdan nefret ettim.Evet tam anlamıyla nefret ettim ve 8.sınıfta deli gibi çalıştım ondan uzaklaşmak ve onun tüm hatalarının bedelini ödememek,o hatalara rağmen başarmak için

Sonra aşık oldum.İlk aşk...Sonra da ondan nefret ettim.Beraberliğimizin son anlarında kankamın memelerini ellemekle meşguldü de.

Ona inat çalıştım bu sefer.İstediğim şehre gittim.Kendimi ailemden kilometrelerce uzağa atmıştım.Sonunda başarmıştım(!)

Sonra,bomboş iki yılın sonunda sevgili eniştem bana nefret edilecek başka birini verdi.Ben 4 yaşındaydım ilk karşılaşmamızda.Çocuğu yaşındaydım!Ve o ne yaptı?Evet güzel tahmin.Taciz etti beni orospu çocuğu.Evden apar topar ayrıldım.Gecelerce kabuslardan uyuyamadım.Hala babamla ten temasımız olduğunda ürküyorum.

Neyse.2 yıl da ondan nefret ettim.Ve şimdi...Nefret etmek için elimde sadece Ferhat var.Ve kendimden ölesiye nefret edebiliyorum   bu yüzden ama ondan nefret edemiyorum.Bu yüzden...

Bugün Hıdrellez.Ve ben sadece tek bir dilek tutacağım:Hayallerimi ve onları gerçekleştirme gücümü geri istiyorum!Ve hayır,tüm gül ağaçlarına inat,dileklerimi minik bir sümbülün altına gömeceğim,her gün suladığım...



Fotoğrafa gelince:KIRMIZIDAN VAZGEÇMEK ZOR THY!

2 Mayıs 2013

Stres,stres,dört yanım stres

Ev arkadaşı bulmam lazım.Ev bulmam lazım.Adam evde rahat ötesi rahat,istediği oluyor ya.Böğüre böğüre ağlamak istiyorum ya.Hangisine ağlayacağımı bile bilmiyorum ama deli gibi ağlamak istiyorum.Ve nasıl kendimi toparlayıp bu işleri halledeceğim hiç bilmiyorum!