Bir arkadaşım var.Yani tanıdık demek daha doğru olur,aynı ilköğretim okulundan mezunuz.Ben 19 yaşındayım.Benden sadece 37 gün büyük.Dikkat bomba geliyor:1 yaşında bir oğlu var!
Düşünüyorum,düşünüyorum anlayamıyorum:Kendimi anne olarak hayal edemiyorum.Ben mi olgunlaşamadım o mu erken davrandı?Yani havsalam almıyor arkadaş ya.Hayallerim,yaptıklarım,...Birbirimize o kadar uzak iki noktadayız ki!
Benim bir sevgilim,devam ettiğim bir okulum,dünyayı dolaşmak gibi zıttırı hayallerim,kariyer planlarım,vizelerim,finallerim,mecburen üstünkörü yaptığım ev işleri,abudik bir kaç yemek,günlerce bekletilip evde kullanacak hiç bir şey kalmadığında yıkanan bulaşıklarım,rengarenk ojelerim,okuduğum bloglar,kitaplar,izlediğim filmler,yaşayacağım nice aşklar ya da bu aşkın yıllarca bana yaşatacakları var elimde.
Onun bir kaynanası,belki kaynana dırdırı,eltisi,görümcesi,bebeği,yemeği,bulaşığı,temizliği,ütüsü,kocası,bebek bezleri,uykusuz geceleri,biberonları,çıngırakları,beşiği şusu busu...
Yok yok cidden havsalam almıyor.
bazen benimde aklım almıyor ama tercih ve bakış açısı meselesi diye düşünüyorum senin bakış açınla onun bakış açısı bir değildir eminim ama yine de haklısın buna rağmen günümüz şartları içinde bulunduğumuz modern zamanlar erken evliliği pek götürmüyor, eskiden yapılan erken evlilikle şimdi yapılan erken evlilik arasında aynı mantık yok, çünkü hayat daha farklı, dediğin gibi yapılacak, edilecek çok şey var..
YanıtlaSilKesinlikle :) Yine de bilinçsizliğin bunda büyük etkisi var diye düşünüyorum.Keşke ilköğretimde bize amipleri,terliksi hayvanları anlatacaklarına hayrımıza bu konulara biraz olsun değinseler.Yetenekleri heba edilmiş çok insan var bence;keşke eğitimci(!)ler sadece çarpım tablosunu ezberletmekle ilgilenmeseler.
YanıtlaSil