Kayır gider avuçlarından bir kalp,tutamazsın

Bazı şeyleri artık daha iyi anlıyorum.Evet aramız iyi,evet öpüşüyoruz koklaşıyoruz;her şey görünüşte çok güzel.Ama sadece GÖRÜNÜŞTE.Artık biliyorum.Bitirmem gerektiğini,çünkü mutlaka biteceğini ve devam edemeyeceğini biliyorum.Görüyorum,değişmeyeceğini görüyorum
Kalbimi en çok kıran şey gözünün devamlı başka bedenlerde olması ve ya sürekli yeni bir flörtün heyecanını araması.Bir filmde mi görmüştüm bir kitapta mı okumuştum hatırlamıyorum ama kadın şöyle diyordu:
Erkekler de kadınlar da aslında bir çok alternatifleri olduğunu bilirler.Ama severken,aralarındaki fark şudur;kadınlar bu alternatiflerin önünü kapatır.Erkekler kullanmak için fırsat yaratmaya çalışır.
Öyle mi?Bilmiyorum.Ama öyle ve ya böyle;bu iş bitiyor.Yavaş yavaş,canımı yaka yaka bitiyor.Anı yaşamak pek bana göre değil böyle bir durumda.Ona belli etmiyorum ama o da anlıyor bence.Zaten onun da istediği bu bir yerde.
Çok acı değil mi?Onu 5 yıldır tanıyorum.Onunla 3 yıldır beraberim.Beraber büyüdük.Çok şey paylaştık.Ve şimdi 2 yabancıya dönüşeceğiz.Bunlar hiç yaşanmamış gibi.Hiç sevişmemişiz,hiç uyumamışız,hiç gülmemişiz beraber ya da hiç ağlamamışız gibi...Hayret,ağlatıyor bu cümleler.Ama bu can acısına daha fazla dayanılır mı?
Belki çok erken diyeceksiniz,sadece 20 yaşımı sürüyorum sonuçta.Ama bu o kadar farklı ve o kadar özeldi ki...Zannetmiyorum artık;yeniden bunu yaşamayı göze alacağımı.Oradan oraya savrulup duracağım bundan gayri.Ama güçsüzlükten olmayacak bu;sadece yerleşikliğe veda ediyorum.
Henüz bunu sana söyleme vakti gelmemiş de olsa;hoşçakal sevgili'm...gidiyorum.